Άρθρο δεκαετίας του 30 με ονοματολογία πτηνών. Ιστορικής αξίας…

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο μπορείς να βρεις θησαυρούς… Κατάλογος πουλιών της δεκαετίας του ’30… Παραθέτω το άρθρο του :

“www.evonymos.org/”

ακριβώς όπως είναι…

“Πολλά πουλιά πάρα πολλά και όχι ένα πρέπει να στείλει ο ουρανός μπας και αναπληρώσει κάτι από τα τόσα και τόσα είδη που χάθηκαν από τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.

Η σημερινή ανάρτηση αποτελεί ένα φόρο τιμής στο χαμένο αυτό παράδεισο, παρουσιάζοντας έναν κατάλογο των πουλιών που υπήρχαν στην πατρίδα μας στα τέλη της δεκαετίας του ’30.

Τον βρήκα στο ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ “ΗΛΙΟΥ” και τον παραθέτω για να περισωθούν, τουλάχιστον εγκυκλοπαιδικά, αυτά που έφαγε η μαρμάγκα της χημικής καλλιέργειας, της επαναληπτικής καραμπίνας και των φυτοφαρμάκων. Να μην τα φάει και η μαρμάγκα της wikipedia!

Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να αποθηκεύσετε αυτόν τον κατάλογο για εσάς και τα παιδιά σας: η ονοματολογία από μόνη της, επιστημονική και λαϊκή, μοιάζει με ποίημα!

ΤΑ ΠΤΗΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Οι κυριότεροι αντιπρόσωποι των πτηνών της Ελλάδος κατά τάξεις είναι οι εξής:

Α. ΣΤΡΟΥΘΟΕΙΔΗ. Η τάξη αυτή περιλαμβάνει 175 είδη που κατανέμονται σε 22 οικογένειες. Τα κυριώτερα και τα γνωστότερα των ειδών αυτών είναι:

Κόραξ ο γνήσιος (κοράκι, κόρακας, κλόκαρος), κόραξ η κορώνη (κουρούνα, κορατζίνα, βρωμοχαβαρόνι), κόραξ ο καρπολόγος (χαβαρόνι, σιταροκόρακας), κολοιός ο κοινός (κάργια, καλιακούδα), κίσσα η μακρόουρος (καρακάξα), κίσσα η βαλανοφάγος ή κλέπτρια, κίσσα η χαλκοκουρούνα (χρυσοκαρακάξα), κίσσα η κρητική, πυρροκόραξ ο ερυθρόρραμφος (κορωνοπούλι), πυρροκόραξ ο κιτρινόφαιος (γαυράνι), ψάρ ο κοινός (ψαρόνι, καραβέλι, μαυροπούλι, γκαραβέλι, ζαραβέλι, σβορίγγι, τσιβικάδα), ακριδοθήρας ο ροδόχρους (αγιοπούλι, διαβολοπούλι), χλωρίων ο γνήσιος (συκοφαγάς, κιτρινοπούλι, συκάς), αετομάχος ο φαιόστερνος (διπλοκεφαλάς, τρυγονόλιαρος), αετομάχος ο μέγας (λιάρος, παρδαλοκεφαλάς), αετομάχος ο ερυθρόνωτος (αητομάχος), μέροψ ο μελισσοφάγος (μελισουργός, βουργάρα), μειοθήρας ο φαιόχρους (μυγοχάφτης, μόναχος), μυιοθήρας ο κρητικός, μυιοθήρας ο υπόλευκος (μοναχός, συκακίς), κοκκοθραύστης ο γνήσιος (διπλόσπινος, φλιτζούνι, γαϊδουρόσπινα, γαίδαρόσπινος), χλωρίς η κοινή (φλώρος, φιώρι, σπιγγάρι), σπίζα η ακανθοφάγος (ακανθυλίς, καρδερίνα, γαρδέλι, αγκαθοπούλι), σπίζα η πρασίνη (σκαθάρι), ακανθίς η καναβοφάγος (φανέτο, μαυρότσιχλα), λοξίας ο σταυρορραμφής (σταυρομύτης, στραβομύτη), πύρρουλας ο πυρρός (πετρίτης, πύρρας), σειρίνος ο κανάριος (σκαρθί, αγριοκανάρι), φρυγίλος ο άγαμος (σπίνος, σπιγγάρι, τσόνης, πίπιζα, σπίζα), φρυγίλος ο κρητικός, φρυγίλος ο ορεσίβιος (ορόσπιζος), σπίζα η χιονόβιος (χιονάδα), πετρωνία η μακρόρρυγχος (πετροσπουργίτης, αγριόσπουργος), στρουθίον το κοινόν (σπουργίτης, τρυποφράκτης), στρουθίον το ορεσίβιον (βουνόσπουργος), χονδρομύτης ο κοινός (τσίφτης, τσιφτιάς), χονδρομύτης ο μελανοκέφαλος (αμπελουργός, τσιτσιρλής, κρασοπούλι, μεθύστρα), χονδρομύτης ο ελαιοθώραξ (τσιχλώνι, σταρήθρα), χονδρομύτης ο ερυθροπώγων (βλάχος, τσοπανάκι), χονδρομύτης ο σχοίνικλος (σχοινίλος, κέχραμος), κορυδαλλός ο βραχυδάκτυλος (μολωχτός, χαμωκλάδα, λαγιαντήρας), κορυδαλλός ο λοφιοφόρος (κατσουλιέρης), κορυδαλλός ο μεσογειακός (σκορδιαλός), κορυδαλλός ο δενδρόβιος (τουρλάκι), κορυδαλλός ο αγροτικός (σταρίθρα), ερημόφιλος η βαλκανική (χιονάδα), άνθος ο αγροδίαιτος (χαμοκελάδα, χειμωνοπούλι), σεισοπυγίς η εαρινή (σουσουράδα), σεισοπυγίς η μελανοκέφαλος (τσίνα, τσικλαρίδα, σκαλιφούρτα), σεισοπυγίς η ξανθόχρους (τσιληβήθρα), αιγίθαλος ο πελοποννησιακός (σπιζίτης), αιγίθαλος ο μέλας (παπαδίτσα), αιγίθαλος ο πενθηφορών (κλειδωνάς), αιγίθαλος ο κυανός (καλόγηρος), αιγίθαλος ο ορεινός (μακρονούρης), φυλλοσκόπος ο τρόχιλος (όργιλος), υπολαίς η ωχρά (τρικάκι), υπολαίς η ελαιόχρους (στριτσίδα), υπολαίς η φαιά (τσιροβάκος), αηδών η μελανοπώγων (αηδόνι), ακροβάτης ο γαλακτώδης (κουφαηδόνι), ακροκέφαλος ο φραγμίτης, ακροκέφαλος ο καλαμοδίαιτος, υπολαίς η φιλομήλα, βασιλίσκος ο γνήσιος (βασιλάκης), κυστικόλη η γνησία, βραδυπτέρυξ ο μεταξοειδής (αηδονάκι), αηδών η κοινή (αηδόνι, μπιρμπίλι), φοινίκουρος ο γνήσιος (σπεντζάς, κοκκινόκωλος), φοινίκουρος ο ωχρόουρος (καρβουνάκος, γιαννάκος, καλαντζής), κίχλη η δενδρόβιος (τσίχλα, δεντρότσιχλα), κίχλη η ιξοφάγος (τσαρτσάρα, γερακότσιχλα), κίχλη η ιλιάς (κοκκινότσιχλα), κόσσυφος ο κοινός (κότσιφας, κοτσύφι), κόσσυφος ο χρηματιστής (πετροκότσυφας), οινάνθη η γνησία (ασπρόκωλος), λειμώνιος ο μελανόλαιμος (τρίσιζα), δίκχος ο αλπικός (βραχοπούλι), τρωγλοδύτης ο γνήσιος (τρυποκαρύδα, τρυποφράχτης), χελιδών η αγροδίαιτος (χελιδόνι), χελιδών η ερυθροπύγιος (κοκκινοκωλίτης), χελιδών η κοινή (μαρτινάκι), χελιδών η καστανομέτωπος, χελιδών η πετρόφιλος (πετροχελίδονο), χελιδών η οχθόφιλος, κύψελος ο άπους κλαδευτήρα), κύψελος ο μέλας, κύψελος ο άλπειος (κλαδιστήρι), κύψελος ο λευκογαστήρ, αιγοθήλης ο ευρωπαϊκός (βυζάστρα, γιδοβύζι, νυχτοπούλι), έποψ ο κοινός (τσαλαπετεινός, αγριοκόκκορας, παρδαλέκτορας), σίττη η ευρωπαϊκή (τσοπανάκος, σφυριχτάρι), σίττη η τεφρόπους (τσοπανάκι), κέρδιος ο βραχυδάκτυλος (καπνολόγος), τοιχοδρόμος ο τοιχοδρόμος (σφαρνίστρα), αλκυών η κοινή (ψαροφάγος), αλκυών η δασική (βασιλοπούλι).

Β. ΚΟΛΟΒΑΤΙΚΑ. Η τάξη αυτή περιλαμβάνει 66 είδη τα οποία κατανέμονται σε 9 οικογένειες. Τα περισσότερα από αυτά είναι μεταναστευτικά, ολίγα δε ενδημικά. Τα κυριώτερα και τα γνωστότερα των ειδών αυτών είναι:

Πελαργός ο λευκός (λελέκι, καλαμοκανάς), πελαργός ο μέλας (μαυρολέλεκας), λευκοερωδιός ο ευθύρραμφος (χουλιάρι, σπάτουλα, χουλιαρομύτα), ίβις η δρεπανόρραμφος (μαύρο τουρλί, χαλκόκοττα), ερωδιός ο βουκόλος (γελαδάρης), ερωδιός ο τεφρόχρους (τρυγονοσούρτης), νυκτοκόραξ ο γνήσιος (φώυξ), ερωδιός ο λευκός (αιγρέτα), ερωδιός ο μικρός (ορτυγοσούρτης), φοινικόπτερος ο ροδόχρους (περγιαλίτης, φλαμίγκος), οιδήκνιμος ο γνήσιος (τουρλίδα), γλαρεόλη η λειμώνιος (θαλασσοχελιδών, νεροπέρδικα, νεροχελίδονο), χαραδριός ο υέτιος (βροχοπούλι, κιτρινοπούλι), χαραδριός ο μικρός, χαίνικλος ο λοφιοφόρος (καλημάνα), χαλικίας ο ανατρεπτικός (σκαλίστρα), καλίδους ο κυρτόρραμφος (κίγκλος), τρύγγας ο ερυθρόπους (γαϊταρίφι), ακτίτης ο υπόλευκος (σουρλίνι), ιλυόβιος ο κοινός (χηβάδι), νουμήνιος ο τοξορραμφής (τουρλίδα, μεγάλο τουρλί), νουμήνιος ο λεπτόρραμφος (τουρλί, τουρλουλής, ψιλομύτα), νουμήνιος ο φαιόπους (σιγλίγουρος), σκολόπαξ ο αγροδίαιτος (μπεκάτσα, ξυλόκοττα, τσαπόρνιθα), σκολοπακίς η κοινή (μπεκατσίνι), σκολοπακίς η μεγάλη (διπλό μπεκατσίνι), λιμνοκρύπτης ο μικρός (μπεκανέλλα), αιματόπους ο οστρεοφάγος, ωτίς η μεγάλη (αγριόγαλλος, τόγια, αγριόκουρκος), ωτίς η μικρά (χαμωτίδα, ρούσα, αγριόκοττα), ραλλος ο φίλυδρος (νεροπούλι, νεροκοτσέλα), ορτυγομήτρα η πυγμαία (νερόκοττα), οερτυγομήτρα η μικρά, υδρόνις η χλωρόπους (όρνιθα, πουλάδα, πρασινοπόδαρος), φαλαρίς η μαύρη (μπάλιζα, αγριοπουλάδα).

Γ. ΣΤΕΓΑΝΟΠΟΔΑ.Η τάξη αυτή περιλαμβάνει 53 είδη τα οποία κατανέμονται σε 7 οικογένειες. Τα κυριώτερα και γνωστότερα των ειδών αυτών είναι:

Υδροχελιδών η μαύρη, δρεπανίς η χελιδονόμορφος (γλαρόνι), δρεπανίς η λευκομέτωπος, λάρος ο αργυρόχρους (γλάρος), πελεκάνος ο οκνοκρόταλος (σακκάς), πελεκάνος ο μεγάλος (τσουμπανιάς), φαλακροκόραξ ο μεγάλος (κορμοράνη), φαλακροκόραξ ο αριστοτέλειος (καλικατσού), φαλακροκόραξ ο πυγμαίος, κύκνος ο μουσικός, κύκνος ο κοινός, χην ο κοινός (αγριόχηνα), χην ο μικρός, χην ο ερυθρόπους (χηνάρι), χηναλώληξ ο φαιόχρους (αγκίτι), νήσσα η πλατύρρυγχος (αγριόπαπια, καθαρόπαπια), νήσσα η χειμερινή (παπιόνι), νήσσα η συρίζουσα (μπάλι, σφυριχτάρι), νήσσα η οξύουρος (τσουφλοκώλι, ψαλίδα), νήσσα η σπαθιδόρραμφος (κουταλάς), νήσσα η ερυθροκέφαλος (χονδροκύλι), νήσσα η μέλαινα (μαυρόπαπια, κολυμβίς), νήσσα η λευκόφθαλμος (βαλτοπαπί), νήσσα η βουκέφαλος (γαλαντζί), νήσσα η λευκόφαιος (κεφαλούδι), πρίστης ο μεγάλος (βουταναριάς), πρίστης ο πριονόρραμφος (βουτηχτάρι), θυελλοπόρος ο κοινός (μάχος), θυελλοπόρος ο φαιόχρους (αρτέμιος), πυγόπους ο λοφιοφόρος (κολοβούτι), πυγόπους ο πυρρόλαιμος (βουτήχτρα), κόλυμβος ο αρκτικός (βουταναριά), κόλυμβος ο αστερόεις (βουταναριά η κοκκινοστήθα).

Δ. ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ Η τάξη αυτή περιλαμβάνει 46 είδη τα οποία κατανέμονται σε 2 μόνο οικογένειες. Τα κυριώτερα και γνωστότερα των ειδών αυτών είναι:

Γυψ ο πυρρόχρους (κόκκινο όρνιο), αιγυπιός ο μοναχός (μαύρο όρνιο, λυκόρνιο), γυψ ο περκνόπτερος (αστροπάρης), γυπαετός ο πωγωνοφόρος (οξυά, κλάρα), αετός ο γνήσιος (χρυσαετός, σταυραετός), αετός ο βασιλικός (χελωνιάρης), αετός ο στικτός, αετός ο τολμηρός (νησάετος), αλιάετος ο λευκονούρης (ασπροκέφαλος), κιρκάετος ο οφιδοφάγος (άσπρος αετός), ιέραξ ο μεταναστευτικός (τριόρχις), ιέραξ ο οξύπτερος (βαρβάκι), ιέραξ ο κορυδαλλοφάγος (ξεφτέρι), ιέραξ ο νάκος (γεράκι), ιέραξ ο θηρευτικός (πετρίτης), ιέραξ ο γνήσιος (κεχρηίς, πετροκιρκινέζι), ιέραξ ο ερυθρόχρους (κιρκινέζι), τριόρχις ο κοινός (βαρβάνα, ποντικογερακίνα), κύρκος ο ορνιθοφάγος (μεγάλο σαίνι), κύρκος ο κοινός (τσιχλογέρακο, σαίνι), ικτίνος ο μέλας (γερακοπέρδικο), βύας ο βύας (μπούφος), γλαύξ η κοινή (ώτος), γλαύξ η βραχύωτος (κλαψοπούλι), γλαύξ η οικοδίαιτος ή γλαύξ της Αθηνάς (κουκουβάγια), στρίγξ η αιγωλιός (χουχουριστής), σκώψ ο κοινός (γκιώνης, σκλώπα), γλαύξ η λευκή (χαροπούλι, στριγγοπούλι), γλαύξ η φλογώδης (τιτώ).

Ε. ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΙΚΑ Η τάξη αυτή περιλαμβάνει 9 είδη τα οποία κατανέμονται σε 2 οικογένειες. Τα είδη αυτά είναι:

Δρυοκολάπτης ο χλωρίων (ξυλοφαγάς, τσικλητάρα, τρυπόξυλο), δρυοκόπος ο μέγας (τσιγκλιτάρα η μεγάλη), δρυοκόπος ο λευκόνωτος (τσιγκλιτάρα η παρδαλή), δρυοκόπος ο μικρός (τσιγκλιτάρα η μικρή), δρυοκόπος ο μέτριος, δρυοκόπος ο μέλας (τσιγκλιτάρα η μαύρη), ίυγξ ο κοινός (μυρμηγκοφάγος, στραβολαίμης, γλωσσάς), κόκκυξ ο ωδικός (κούκος), κοκκυστής ο βαλανοφάγος (κράνος).

ΣΤ. ΑΛΕΚΤΟΡΟΕΙΔΗ Η τάξη περιλαμβάνει 7 είδη που ανήκουν στην οικογένεια των φασιανιδών. Τα είδη αυτά είναι:

Αλεκτορίς η οικοδίαιτος (κοινώς κόττα), μελεαγρίς η ινδική (ιδιάνος), νουμίδη η μελεαγρίς (φραγκόκοττα), ταώς (παγώνι), φασιανός ο κοχλικός, πέρδιξ η ελληνική (πετροπέρδικα), πέρδιξ η λειμώνιος (λειβαδοπέρδικα, τσίλια), όρτυξ η κοινή (ορτύκι, χειμωνοπέρδικα).

Ζ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΟΕΙΔΗ Η τάξη τέλος αυτή περιλαμβάνει μία οικογένεια στην οποία ανήκουν 6 είδη, τα εξής:

Περιστερά η λαυκόλαιμος (φάσσα), περιστερά η οινάς (φασοπερίστερο), περιστερά η αγρία (αγριοπερίστερο), τρυγών η κοινή (τρυγόνα, τουρτούρα), τρυγών η δεκαοχτώ (δεκοχτούρα).

Αναρτήθηκε από τον navarino-s και δημοσιεύεται στη μνήμη του αγαπημένου φίλου και συντρόφου Νίκου Καίσαρη που αυτόν τον μήνα συμπληρώνονται 5 χρόνια από το θάνατο του.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 99, 12/09″