Εξαφανίζονται τα πουλιά που ζουν στην ύπαιθρο στη Γαλλία..

Τα πουλιά που ζουν σε γεωργικές περιοχές εξαφανίζονται με «ιλιγγιώδη ταχύτητα» στη Γαλλία, ο πληθυσμός των οποίων είναι κατά μέσο όρο μειωμένος κατά 1/3 τα τελευταία 15 χρόνια, ένα φαινόμενο που παρατηρείται συχνά στη δυτική Ευρώπη, προειδοποιεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.

Η τάση αυτή εντάθηκε περαιτέρω το 2016 και το 2017, γεγονός που το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) αναφέρουν ότι αγγίζει το «επίπεδο στα όρια της οικολογικής καταστροφής».

«Δεν ρισκάρουμε να πούμε ότι οι πρακτικές των γεωργών επιταχύνουν τη μείωση του πληθυσμού των πουλιών αυτών», λέει ο Γκρεγκουάρ Λοίς, αναπληρωτής διευθυντής της ομάδας που επιβλέπει την έρευνα, όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, καθώς παρατηρήθηκε ότι ο πληθυσμός των πουλιών δεν μειώνεται με τον ίδιο ρυθμό σε άλλες περιοχές. Στις αγροτικές περιοχές είδη όπως ο Κορυδαλλός, ο Θαμνοτσιροβάκος ή η Εμπερίζα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια μειώθηκαν κατά περίπου 1/3.

Μια άλλη μελέτη η οποία διεξάγεται από το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) από το 1995 στην περιοχή Ντε-Σεβρ, κατέδειξε ότι σε 160 ζώνες μίας τυπικής γαλλικής πεδιάδας όπου καλλιεργούνται δημητριακά μέσα σε 23 χρόνια όλα τα είδη πτηνών της περιοχής, όπως ο κορυδαλλός και η πέρδικα, είδαν τον πληθυσμό τους να συρρικνώνεται δραματικά ενδεχομένως εξαιτίας της «εξαφάνισης των εντόμων» από τα νέας γενιάς εντομοκτόνα που χρησιμοποιούν οι γεωργοί.

Αυτή η μαζική εξαφάνιση συνέπεσε με την εντατικοποίηση των γεωργικών μεθόδων κατά τα τελευταία 25 χρόνια, ιδιαίτερα την περίοδο 2008-2009 με το τέλος της αγρανάπαυσης που επέβαλε η Κοινή Αγροτική Πολιτική, τη ραγδαία αύξηση των τιμών του σιταριού, την επαναφορά της τροπολογίας για την ποσότητα νιτρικών που επέτρεπε να περιέχει το υψηλού πρωτεϊνικού περιεχομένου σιτάρι, και η γενίκευση της χρήσης των νεονικοτινοειδών εντομοκτόνων.