Καρακάξα, ένα από το πιο πετυχημένο βιολογικά είδος στον κόσμο.

Ένα είδος για να είναι το πιο επιτυχημένο στο κόσμο θα πρέπει να έχει τα εξής γνωρίσματα :

Καταρχάς θα πρέπει να βρίσκεται στις ψηλότερες βαθμίδες, αν όχι στην κορυφή, της τροφικής αλυσίδας. Να είναι δηλ. αν όχι αρπακτικό τότε σίγουρα άρπαγας, με βίο έντονης αρπακτικότητας έως και του φαινομένου της παρασιτικής δράσης.
Να είναι παμφάγο, με χαρακτηριστική ευκολία στην εξεύρεση της τροφής του, ώστε ο παράγων τροφή να μην είναι ποτέ περιοριστικός για την επιτυχή πορεία του είδους.
Να έχει μεγάλη προσαρμοστικότητα και σε διαφορετικού είδους περιβάλλοντα. Δηλαδή να μπορεί να επιβιώσει και να αναπτυχθεί από το δάσος έως τους υδροβιότοπους, και από τα γεωργικά οικοσυστήματα ως και τις άγονες περιοχές κτλ. Ακόμη και μέσα η πλησίον σε άκρως ανθρωπογενή περιβάλλοντα, όπως είναι οι πόλεις και τα χωριά.
Να έχει καλή έως πολύ καλή αναπαραγωγική ικανότητα.
Να είναι είδος κοινωνικό, γιατί η κοινωνικότητα εξασφαλίζει μεγαλύτερες δυνατότητες επιβίωσης και ανάπτυξης του είδους.
Να μην έχει πολλούς φυσικούς εχθρούς και κυρίως να μην αποτελεί αντικείμενο έντονης θηρευτικής πίεσης από τον άνθρωπο.

Το είδος που αποτελεί «θαύμα της φύσης», δεν είναι άλλο από την ΚΑΡΑΚΑΞΑ (Pica – Pica).

Όντως έχει φοβερή προσαρμοστικότητα αφού απαντάται στις 5 από τις 7 ηπείρους (εκτός δηλ. από την Αρκτική και Ανταρκτική όπου οι συνθήκες είναι ιδιόμορφες) και σε ποικιλία περιβάλλοντος, από το δάσος ως τον κάμπο και από την έρημο ως τα έλη, ακόμη και μέσα στα χωριά και τις πόλεις.

Είναι είδος παμφάγο που παρουσιάζει έντονη αρπακτικότητα προς άλλα είδη της πανίδας, ακόμη και ως του παρασιτισμού. Έχει δε πολύ καλή αναπαραγωγική ικανότητα γεννώντας 5-8 αυγά, ενώ δεν είναι σπάνια η περίπτωση να κάνει δεύτερη γέννα μέσα σε μία αναπαραγωγική περίοδο. Η δε κοινωνική δομή του βίου της, της εξασφαλίζει μεγαλύτερες δυνατότητες επιβίωσης. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα (όπως άλλωστε σε όλα τα κορακοειδή) που τα γηραιά άτομα δεν εγκαταλείπονται στην τύχη τους (όπως συμβαίνει κατά κόρον στην φύση), αλλά φροντίζονται και προστατεύονται με περίσσεια ευαισθησία από τα υπόλοιπα άτομα της ομάδας, δημιουργώντας μάλιστα ένα είδος «γηροκομείου».

Επίσης αντιμετωπίζει ελάχιστη θηρευτική πίεση τόσο από τους φυσικούς εχθρούς της (που είναι ελάχιστοι), όσο και από τον άνθρωπο ο οποίος σπάνια ασχολείται σοβαρά με την θήρα της, εκτός βέβαια από τις χώρες ή περιοχές εκείνες στις οποίες ασκείται σοβαρή θηραματική πολιτική και οι πληθυσμοί της βρίσκονται σε διαρκή έλεγχο !!

Επομένως όλες αυτές οι ιδιότητες της βιολογίας της καρακάξας την έχουν καταστήσει ένα πολύ πετυχημένο είδος, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που να διεκδικεί επάξια τον τίτλο του πιο πετυχημένου βιολογικά είδος στον κόσμο.

Απατάται οικτρά όποιος πιστεύει ότι είναι εύκολη η συστηματική (και όχι η περιστασιακή), θήρευση αυτών των πουλιών παρά την πληθυσμιακή τους αφθονία. Η ιδιαίτερη εξυπνάδα και η έντονη καχυποψία τους καθιστούν κάθε προσπάθεια πλησιάσματος αδύνατη.

Σε αιχμαλωσία, οι καρακάξες έχουν παρατηρηθεί να συναθροίζονται πριν την διανομή της τροφής, μιμούμενες ανθρώπινες φωνές, ενώ κάνουν τακτική χρήση εργαλείων για να καθαρίζουν τα κλουβιά τους. (“https://el.wikipedia.org/”)

Σχεδόν όλα τα είδη της πτηνοπανίδας (δεντρόβια, εδαφόβια, μικροπούλια, υδρόβια και παρυδάτια, ακόμη και αρπακτικά) κατά την περίοδο της αναπαραγωγής, κυριολεκτικά στενάζουν από την αδυσώπητη αρπακτικότητα της πολυπληθούς καρακάξας. Ακόμη και τριχωτά είδη όπως ο λαγός, υπόκεινται στην αρπακτικότητα της. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι καρακάξες, με την έντονη παρατηρητικότητα τους σε συνδυασμό με την μεθοδική τους έρευνα, ανακαλύπτουν μικρά λαγουδάκια τα οποία και σκοτώνουν ανοίγοντας το κρανίο τους με δυνατά χτυπήματα του ράμφους τους. Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά η καρακάξα που βρίσκει πρώτη την τροφή, κράζοντας έντονα μαζεύει και άλλες καρακάξες οι οποίες και τελειώνουν την καταστροφή, βρίσκοντας και τα υπόλοιπα λαγουδάκια της ίδιας γέννας που είναι κρυμμένα εκεί κοντά.

Τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί καταστροφικές συνέπειες που προκαλούν τα σμήνη κορακοειδών στην πανίδα με συλλόγους να ενθαρρύνουν τους κυνηγούς να κυνηγούν τα κορακοειδή προχωρώντας σε δωρεάν παροχή φυσιγγιών.