Αναπαραγωγή καρδερίνας με καναρίνι… Τι κάνουμε τα θηλυκά;

Αναπαραγωγή καρδερίνας με καναρίνι… Τι κάνουμε τα θηλυκά;

Σε μια συζήτηση στο FB αναρωτιόταν ένας ερασιτέχνης εκτροφέας γιατί αμολάνε θηλυκά καρδερινοκάναρα στην περιοχή του Βόλου. Σε σχόλιο και άλλοι στην περιοχή του Αγίου Δημητρίου, στον Ταύρο , στη Θεσσαλονίκη , στη Λάρισα κτλ είχαν πιάσει στο εκτροφείο τους καρδερινοκάναρο και γενικά μούλους θηλυκούς.

Το να ζευγαρώσεις καρδερίνα με κανάρα δεν είναι και το πιο δύσκολο πράγμα, το θέμα είναι μετά τους θηλυκούς απογόνους τι τους κάνεις… Οι περισσότεροι διαλέγουν την λύση του λευτερώματος και ότι γίνει. (Οι θηλυκοί μούλοι εκτός από μερικά θηλυκά σκαρθοκάναρα δεν ζευγαρώνουν λόγο στειρότητας γιαυτό και τα αφήνουν ελεύθερα.)

Τα περισσότερα κακόμοιρα πουλιά είτε θα γίνουν τροφή για γάτες και άλλα αρπακτικά, είτε θα λιμοκτονήσουν. Μερικά μπλέκονται με τα μπουλούκια καρδερίνας και άλλων ιθαγενών και μαθαίνουν να ζουν κανονικά στην φύση.

Αν κάποιο σταθεί τυχερό και πέσει σε κάποιον φιλεύσπλαχνο ή γνώστη μπορεί να καταλήξουν σε κάποιο κλουβί.

Γιατί λέω γνώστη; Διότι τα θηλυκά καρδερινοκάναρα μπορούν να γίνουν καλές θετές μάνες ιδίως σε αυτούς που εκτρέφουν καρδερίνες λόγο της λεπτής τους μύτης. Καλό είναι σε ένα σχετικά μικρό κλουβί να μπαίνει μια φωλίτσα και σαν παραμάνες να ξεκουράζουν και καμιά κανάρα που κάνουν πέντε και έξι αυγά μεγαλώνοντας κάποια από τα μικρά τους.

Αν βγάζεις 10 καρδερινοκάναρα και από αυτά τα τρία είναι θηλυκά σε τρία χρόνια θα έχεις δέκα πουλιά να φροντίζεις που κάποιοι τα θεωρούν άχρηστα.

Τι θα έπρεπε να γίνεται:

  • Τα κρατάς ως παραμάνες.
  • Βγάζεις συγκεκριμένο αριθμό ώστε να μπορείς να τα φροντίζεις όλα.
  • Τα χαρίζεις στην γειτονιά σε παιδάκια να τα βλέπουν και να τα ευχαριστιούνται.
  • Άλλος τα δίνει σε ένα πάρκο που έχουν μια μεγάλη κλούβα με διαφορά πουλιά.
  • Στην χειρότερη περίπτωση αν κάποιος θα τα αμολήσει όπως και να έχει να τα προετοιμάσει τα πουλιά από μικρά σε μεγάλες κλούβες και να τα αφήσει τον Οκτώβρη – Νοέμβρη κοντά σε πουλιά παρόμοιου είδους μήπως και βρουν τον δρόμο τους.

Είναι όπως σωστά είπαν και κάποιοι φίλοι θέμα ευαισθησίας , παιδείας και ανθρωπιάς

Δείτε επίσης...