Απάντηση από την ΑΝΙΜΑ σε σχετική ερώτηση για το Παράνομο Εμπόριο Άγριων πουλιών.

Αν πάει κάποιος μια βόλτα στο παζάρι του Σχιστού, στα δρομάκια του Θησείου με τα “πουλάδικα”, σε συνοικιακά αλλά και σε μεγάλα “αξιοπρεπή” petshop, θα βρει να πουλιούνται εκατοντάδες πουλάκια από εκείνα που τα λένε ωδικά: καρδερίνες, φλώρια, σκαρθιά, λούγαρα κτλ.

Τα ίδια-και χειρότερα- συμβαίνουν στις πόλεις της επαρχίας. Τα πουλιά έχουν συλληφθεί με δίκτυα, ξόβεργες, καπατσέδες κι ένα σωρό άλλους αυτοσχέδιους μηχανισμούς από τους “πουλοπιάστες”, οι οποίοι τα διοχετεύουν στα μαγαζιά ή τα πουλάνε μόνοι τους στα παζάρια και τις λαϊκές αγορές. Ο τζίρος του παράνομου αυτού εμπορίου είναι πολύ μεγάλος.

Όλοι μας έχουμε δει (αλλά λίγοι ξέρουν ότι είναι παράνομο) έρημα πουλάκια σε μικρά κλουβάκια που διακοσμούν δια βίου χασάπικα, ΚΤΕΛ, τις βεράντες των μερακλήδων – και τραγουδούν το τραγούδι της μοναξιάς τους.

Κι όμως, υπάρχουν νόμοι! Η νομοθεσία για την προστασία της άγριας ζωής είναι σχεδόν επαρκής. Η Ελλάδα έχει κυρώσει, συχνά με καθυστέρηση, διεθνείς συμβάσεις και ευρωπαϊκές οδηγίες:

• Σύμβαση της Βόννης για τη διατήρηση μεταναστευτικών ειδών αγρίων ζώων
• Σύμβαση για την προστασία της παγκόσμιας πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς
• Σύμβαση της Βέρνης για τη διατήρηση της Ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των φυσικών βιοτόπων
• Σύμβαση RiodeJaneiro για τη βιολογική ποικιλότητα
• Σύμβαση της Βαρκελώνης για την προστασία της Μεσογείου από τη ρύπανση

Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης:

• Οδηγία 79/409 και απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διατήρηση των αγρίων πουλιών
• Oδηγία 92/43 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, της άγριας πανίδας και αυτοφυούς χλωρίδας. Και φυσικά υπάρχει η εθνική νομοθεσία, που απαγορεύει αυστηρά την σύλληψη και διατήρηση σε αιχμαλωσία κάθε είδους ζωντανού πτερωτού “θηράματος”.

Υπεύθυνοι φορείς για την τήρηση των νόμων αυτών είναι τα Δασαρχεία, η Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή αλλά και η Αστυνομία.

Απελευθέρωση αιχμαλωτισμένων πουλιών, πώς και πότε?

Ένα πρόβλημα που συχνά προκύπτει είναι :τι κάνει κανείς με τα κατεσχεμένα πουλιά; Όσο προφανής και αν είναι η απάντηση “τα απελευθερώνει” τα πράγματα δεν είναι έτσι απλά.

Κατ αρχήν πρέπει να αναγνωριστεί με σιγουριά το είδος. Αυτό απαιτεί εξειδικευμένη γνώση, που μέχρι στιγμής έχω δει να τη διαθέτουν μόνον οι ορνιθολόγοι, επιστήμονες και ερασιτέχνες, και οι ίδιοι οι πουλοπιάστες. Δυστυχώς οι δασικοί και οι θηροφύλακες κάνουν συχνά λάθη στην αναγνώριση (δεν συζητάμε για τους αστυνομικούς).

Η αναγνώριση είναι σημαντική για πολλούς λόγους: Μπορεί ας πούμε το πουλάκι να είναι υβρίδιο (πχ καρδερινοκάναρο). Αυτό δεν πρέπει επ’ ουδενί να απελευθερωθεί. Η να έρχεται στην Ελλάδα το καλοκαίρι, οπότε η απελευθέρωσή του τον χειμώνα το καταδικάζει σε θάνατο (έναν τσαλαπετεινό, ας πούμε). Ισως να πρόκειται για πουλάκι που ζει στη Βόρεια Ελλάδα, όπως οι πύρουλες, οπότε αφήνοντάς τον νότια τον καταδικάζεις σε μοναξιά. Μπορεί να πρόκειται για σταυρομύτη που ανοίγει με την φοβερή του μύτη κουκουνάρια κι εμείς να τον αφήσουμε σε θαμνότοπο.

Άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπ όψιν είναι η φυσική κατάσταση του πουλιού. Πολλά πουλιά καταστρέφουν τα φτερά τους στα κάγκελα των κλουβιών και δεν έχουν πτητική ικανότητα. Το ίδιο πρόβλημα έχουν τα υπέρβαρα και αυτά που έχουν μείνει πολλά χρόνια στο κλουβί. Αυτά πρέπει να μπουν σε μεγάλους χώρους –κλωβούς με φυσική διαμόρφωση (κλαδιά δέντρων) για να μπορέσουν κάποτε να απελευθερωθούν, και μερικά ίσως να μην το καταφέρουν ποτέ.

Μεγάλο πρόβλημα της αιχμαλωσίας είναι διάφορες ασθένειες, που προκαλούνται από την έλλειψη καθαριότητας συνήθως. Πολλές οφείλονται σε ακάρεα, όπως ο cnemidokoptes που προσβάλει πόδια και κηρώματα μύτης και από ιούς όπως το papilloma.

Υπάρχουν πολλές ασθένειες στα πουλιά που ζουν καιρό σε κλουβιά οπότε καλό είναι να υπάρχει συνεργασία με κτηνίατρο που γνωρίζει τουλάχιστον τα βασικά περί πουλιών. Παλαιότερα τέτοιοι κτηνίατροι ήταν δυσεύρετοι, όλο και πιο πολλοί όπως φοιτητές της Κτηνιατρικής παρακολουθούν το μάθημα περί εξωτικών και αγρίων. Εννοείται ότι απελευθερώνοντας ένα άρρωστο πουλάκι το καταδικάζεις αλλά και εξαπλώνεις ασθένειες στη φύση.

Τα πουλάκια που μπορεί να αφήσει κάποιος άμεσα, αφού τα αναγνωρίσει και είναι κατάλληλη εποχή και βιότοπος, είναι τα φρεσκοπιασμένα, που τα καταλαβαίνεις από τη συμπεριφορά τους και την καλή φυσική τους κατάσταση (δεν έχουν προλάβει να χαλάσουν πτέρωμα κλπ).

Για συμβουλές και οδηγίες μπορείτε να επικοινωνείτε με την ΑΝΙΜΑ στα τηλ 2109510075, 6092664675 και στο e-mail wildlifecare@gmail.com

Για την ΑΝΙΜΑ μπορείτε να πληροφορηθείτε επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα ΑΝΙΜΑ :: Σύλλογος για την Προστασία και την Περίθαλψη Άγριας Ζωής – ΑΝΙΜΑ :: Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής ή στο facebook: ΑΝΙΜΑ – Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής – Kallithea – Organisation | Facebook