Τον ξέρουμε τον Μανδαρίνο?!!Το πτηνό με το εντυπωσιακό του παρουσιαστικό!!!

Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Aix galericulata και δεν περιλαμβάνει υποείδη. Η λατινική επιστημονική ονομασία του γένους Aix είναι απ’ ευθείας δάνεια της αρχαίας ελληνικής αιξ που αποτελεί ανεξάρτητη λέξη με δική της σημασία, η οποία αναφέρεται στον Αριστοτέλη. Η λατινική επιστημονική ονομασία του είδους galericulata προέρχεται από την επίσης λατινική gălērĭcŭlum «φενάκη, περούκα», με σαφή αναφορά προς τα χαρακτηριστικά φτερά του κεφαλιού του πτηνού, τα οποία ειδωμένα ως σύνολο, σχηματίζουν ένα είδος «κράνους».

Ο μανδαρίνος είναι μερικώς μεταναστευτικό πτηνό της Α. Ασίας, όπου βρίσκονται τα «πατρογονικά» εδάφη αναπαραγωγής του, όμως λόγω του εντυπωσιακού του παρουσιαστικού έχει εισαχθεί πλέον σε διάφορες χώρες, στις οποίες αποτελεί πλέον επιγενές, εγκατεστημένο είδος.

Τα εδάφη αναπαραγωγής του είναι είναι οι πυκνές, θαμνώδεις δασικές άκρες των λιμνών σε ολιγοτροφικά ύδατα. Επίσης, συχνάζει στις όθες των ποταμών που διαρρέουν τα δάση της τάιγκα. Γενικά, προτιμά τις περιοχές με χαμηλό υψόμετρο, αλλά μπορεί να αναπαραχθεί σε κοιλάδες μέχρι τα 1.500 μέτρα. Τον χειμώνα, εμφανίζεται επιπρόσθετα σε έλη, πλημμυρισμένα χωράφια, και ανοικτά ποτάμια. Παρόλο που προτιμά τα γλυκά νερά, μπορεί επίσης να διαχειμάζει σε παράκτιες λιμνοθάλασσες και εκβολές ποταμών.

Στις ευρωπαϊκές περιοχές όπου έχει εισαχθεί, ζει σε πιο ανοικτά οικοσυστήματα από ότι στα πατρογονικά του εδάφη, γύρω από όχθες λιμνών, πλημμυρισμένα λιβάδια, καθώς και σε καλλιεργούμενες εκτάσεις με παρακείμενα δάση.

Στους μανδαρίνους, όπως και σε όλες τις πάπιες, εμφανίζεται έντονος φυλετικός διμορφισμός, με το ενήλικο αρσενικό να διαθέτει ολόκληρη την χρωματική παλέτα στο πτέρωμα της αναπαραγωγικής περιόδου. Το θηλυκό δεν διαθέτει κανένα από τα εντυπωσιακά χρώματα του αρσενικού.

Οι μανδαρίνοι, όπως άλλες πολλές πάπιες, είναι παμφάγα πτηνά και αναζητούν την τροφή τους με τα πόδια μισοβυθισμένα στο νερό ή -στην πλειονότητα των περιπτώσεων- περπατώντας στην ξηρά. Τρώνε κυρίως βλαστούς και σπέρματα, κυρίως της οξιάς, αλλά και ζωική ύλη, όπως σαλιγκάρια, έντομα και μικρά ψάρια.Η διατροφή τους αλλάζει ανάλογα με την εποχή.

Στο φυσικό τους περιβάλλον, οι μανδαρίνοι είναι ντροπαλά, διακριτικά και σιωπηλά πτηνά και παραμένουν καλά κρυμμένοι στην βλάστηση των παρόχθιων οικοσυστημάτων τους. Πετούν σε ευθεία γραμμή και γρήγορα, αλλά όταν χρειαστεί, κινούνται επιδέξια ανάμεσα στα κλαδιά των δένδρων. Μπορούν και σκαρφαλώνουν στους κορμούς, χρησιμοποιώντας τα νύχια των ποδιών τους. Θεωρούνται αρκετά ανθεκτικά πτηνά στις χαμηλές θερμοκρασίες.

Οι θηρευτές των μανδαρίνων ποικίλλουν ανάλογα, μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του εύρους κατανομής τους. Βιζόν, βίδρες, κουνάβια, μπούφοι, και νερόφιδα είναι όλα τους, δυνητικοί θηρευτές των πτηνών. Όμως, η μεγαλύτερη απειλή είναι η απώλεια των ενδιαιτημάτων του είδους, λόγω υλοτομίας. Η λαθροθηρία αποτελεί, επίσης, απειλή για την πάπια αν και, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η μακρινή απόσταση πυροβολισμού δείχνει ότι οι κυνηγοί δεν αναγνώρισαν το θήραμα. Άλλωστε, τις περισσότερες φορές, το εντυπωσιακής εμφάνισης πτηνό προτιμάται να συλληφθεί ζωντανό και να πωληθεί στο παραεμπόριο.

Στην παραδοσιακή κινεζική κουλτούρα, οι πάπιες αυτές πιστεύεται ότι ζευγαρώνουν δια βίου, σε αντίθεση με άλλα είδη παπιών. Ως εκ τούτου, θεωρούνται ως σύμβολο συζυγικής αγάπης και πίστης, και συχνά εμφανίζονται στην κινεζική τέχνη. Γι’ αυτό, άλλωστε, χρησιμοποιούνται ως σύμβολο στους κινεζικούς γάμους, επειδή ευνοούν την ευδαιμονία και την πιστότητα.

Αλλά και για τους Κορεάτες, οι μανδαρίνοι αντιπροσωπεύουν την ειρήνη, την πίστη, και την άφθονη παραγωγή σε απογόνους. Παρόμοια με τους Κινέζους, πιστεύουν ότι αυτές οι πάπιες ζευγαρώνουν για μια ζωή. Για τους λόγους αυτούς, ζεύγη μανδαρίνων προσφέρονται συχνά ως δώρα γάμου στους νεόνυμφους.