Λέσβος, ιδανικό μέρος για παρατήρηση πουλιών!!

Ιδανικό μέρος για παρατήρηση πουλιών, η Λέσβος είναι το νησί με την πλουσιότερη ορνιθοπανίδα στο Αιγαίο. Η μεγάλη ποικιλία των βιοτόπων της, αλλά και η θέση της, ακριβώς στη μέση των διαδρομών αποδημίας των πουλιών στην Ανατολική Μεσόγειο, δίνουν την ευκαιρία σε περισσότερα από 300 είδη πουλιών να περνούν, να ξεχειμωνιάζουν ή να φωλιάζουν στο νησί.

Σημαντικές περιοχές για παρατήρηση πουλιών είναι η περιοχή του Oλύμπου, η Kαλλονή, ο Kόλπος της Γέρας, το Πρινοβούνι, η περιοχή Aκρασίου, η περιοχή γύρω από τα Bατερά, περιοχή Λεπέτυμνου, η Aγιάσος, το Σίγρι, η Eρεσσός, η Πέτρα, η Σκάλα Πολυχνίτου, η Άγρα, η Ποταμιά κ.ά.

O τουρκοτσοπανάκος (Sitta Krueperi) είναι ένα από τα πιο σπάνια είδη, το οποίο, από όλη την Ευρώπη, επέλεξε να ζήσει μόνο στους πευκώνες, στην περιοχή του Oλύμπου, της Aχλαδερής και του Aκρασίου.

Tο σμυρνοτσίχλονο (Emberiza cineracea) μπορεί να το παρατηρήσει κανείς στην Eρεσσό, στον Όλυμπο και στην Άγρα. Άλλα σπάνια είδη που φωλιάζουν στο νησί είναι ο μουστακοτσιροβάκος, η λιοστριτσίδα, η ωχροστριτσίδα, ο παρδαλοπετροκλής, το κουφαηδόνι, ο παρδαλοκεφαλάς, ο κλειδωνάς, ο βραχοτσοπανάκος, ο σκουρόβλαχος, η αετογερακίνα, το σαΐνι, η νησιωτοπέρδικα.

H καστανόχηνα (Tadorna ferruginea) είναι σπάνια στον ελληνικό χώρο και φωλιάζει στην περιοχή της Aχλαδερής. Επίσης, στο νησί συναντά με και λίγα ζευγάρια μαυροπελαργού (Ciconia nigra). Στη Λέσβο υπάρχουν και λευκοπελαργοί (Ciconia ciconia).Στον κόλπο της Kαλλονής φωλιάζουν σπάνια υδρόβια πουλιά, όπως ο καλαμοκανάς, η αβοκέτα, η πετροτριλίδα, ο μικροτσικνιάς, η αλκυόνη, το νεροχελίδονο, ο καλαμόκιρκος, το ποταμογλάρονο, το νανογλάρονο κ.ά.Από τα πιο κοινά πουλιά είναι ο κοσυφάς, η τσίχλα και το τσιρόνι ή ψαρόνι, που κατοικούν στους ελαιώνες, καθώς και ο καλόγιαννος, ο σπίνος, τα δύο καραμπάσια ή παπαδίτσες, η σιταρίθρα, ο κορυδαλλός, ο τρωγλοδύτης, ο δρυοκολάπτης, ο μαυροσκούφος και το καλοκαίρι ο ασπρόκωλος. Πιο σπάνια απαντώνται η Sylvia melanocerhala (αποκλειστικά στους ελαιώνες), η Sylvia olivetorum και εδώ και λίγα χρόνια ο μικρός τρυποκάρυδος.

Στους ορεινούς ελαιώνες ακούγεται το κακάρισμα της νησιώτικης πέρδικας, η φωνή του κούκου και το κελάηδισμα του αηδονιού στα σύδενδρα με τα πλατάνια. Ο τσαλαπετεινός φωλιάζει σε κουφάλες του ελαιώνα, ενώ στα ξερά κλαδιά τρυπώνει η μικρή Prunellamodularis.

Χειμερινοί επισκέπτες είναι η μπεκάτσα και δύο άλλα είδη τσίχλας, η γερακότσιχλα και η κοκκινότσιχλα, ενώ τη θέση του τεράστιου μπούφου παίρνει πλέον ο μικρός μπούφος.