Pekin Robin – Αηδονι Πεκινου ( Leiothrix lutea).

Το εξωτικό αηδόνι Leiothrix lutea, είναι γνωστό και ως Ιαπωνικό ή Κινέζικο Αηδόνι, αλλά και σαν Pekin Robin.
Πρόκειται για ένα μικρόσωμο στρουθιόμορφο πουλί που το συνολικό του μέγεθος δεν ξεπερνάει τα 15 εκατοστά και το βάρος του τα 20 γραμμάρια.

Είναι ευρύτατα διαδεδομένο στις Ανατολικές Ασιατικές χώρες, Κίνα, Ιαπωνία, αλλά και στα νησιά της Χαβάης και στις οροσειρές των Ιμαλάϊων.
Συναντάται σε ορεινές, δασωμένες περιοχές με υψόμετρο από 700 έως και 2700 μέτρα, αλλά έχει διαπιστωθεί ότι μπορούν να πετάξουν για λίγη ώρα μέχρι και σε υψόμετρο 4500 μέτρων.
Είναι πολύ κοινωνικά πουλιά που πετούν συχνά σε μεγάλες ομάδες και μπορούν εύκολα να συμβιώσουν και με διαφορετικά είδη πουλιών.
Περνούν πολύ χρόνο κρυμμένα μέσα στα φυλλώματα των δέντρων, φροντίζοντας να μην γίνονται εύκολα αντιληπτά από τους ανθρώπους αλλά και από τους φυσικούς εχθρούς τους που είναι οι αρουραίοι, οι νυφίτσες, οι κουκουβάγιες, οι γάτες κτλ.

Οι διαφορές του φύλου στο πτέρωμα και το σώμα είναι πολύ μικρες.

Η εξακρίβωση του φύλου του είδους αυτού από την εμφάνισή τους και μόνο δεν είναι αξιόπιστη. Γενικά, το αρσενικό έχει μια ξεχωριστή λευκή άκρη για τα δύο εκτεταμένα πάνω απο την ουρα φτερα, που μοιάζουν μικρότερα φτερά της ουράς.
Το θηλυκό έχει μια σχετικά λεπτότερη γραμμή ή καμία στα φτερά.

Το αρσενικό αρχίζει να τραγουδά απο την ηλικια των πέντε με έξι εβδομάδων.
Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό όχι μόνο για το κελάηδημά του, αλλά και για το πανέμορφο και ελκυστικό φτέρωμά του που συνδυάζει μια ποικιλία χρωμάτων.
Το ενήλικο αρσενικό έχει γκριζοπράσινο κεφάλι με υποκίτρινο δακτύλιο γύρω από τα μεγάλα καφετιά μάτια του.
Το μυτερό ράμφος του είναι κόκκινο στην άκρη ενώ μαυρίζει προς την μύτη.
Τα φτερά πτήσης είναι κόκκινα, με μαύρες και κίτρινες λωρίδες.

Το θηλυκό διαφέρει ελάχιστα από το αρσενικό ως προς την ένταση και την ποικιλία των χρωμάτων.
Το θηλυκό έχει ενα λευκό δακτύλιο γυρω από το μάτι. Εκείνο που κάνει να ξεχωρίζουν σίγουρα τα δυο φύλα μεταξύ τους είναι το δυνατό κελάηδημα του αρσενικού, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της αναπαραγωγής.

Το θηλυκό κελαηδάει επίσης, αλλά πολύ λιγότερο και χωρίς ιδιαίτερη πλοκή στο τραγούδι του.
Στην άγρια ζωή αν και είναι κοινωνικά, είναι μονογαμικά πουλιά.

Είναι ιδιαίτερα δραστήρια και ενεργητικά στις κινήσεις τους.

Επειδή είναι κατά βάση εντομοφάγα πουλιά μεταναστεύουν κατά την χειμερινή περίοδο προσπαθώντας να αναζητήσουν σε θερμότερα κλίματα την τροφή τους.

Στην αιχμαλωσία θεωρούνται πουλιά εύκολα στην διαχείρισή τους.
Η διατροφή τους περιλαμβάνει κυρίως έντομα όπως σκαθάρια, γρύλους, έντομα, ζωύφια, αράχνες, μύγες, μυρμήγκια, σκουλήκια τα οποία και προτιμούν να τα τρώνε ζωντανά και προνύμφες εντόμων. Τρώνε ακόμη ώριμα φρούτα όπως μήλο, αχλάδι, πορτοκάλι, μπανάνες, μούρα και σταφύλι.